ที่ มุ ม - มุ ม เ ก่ า
มานั่งเขียนกลอนเศร้า - เศร้าในเวลาอย่างนี้
ที่มุมเดิม - เดิมของคนเหงาสักสอง - สามนาที
ระบายความเหงาออกมาเป็นบทกวีที่มุมเดิม -เดิม
มานั่งเขียนกลอนเศร้า - เศร้าในเวลาอย่างนี้
ที่มุมเดิม - เดิมของคนเหงาสักสอง - สามนาที
ระบายความเหงาออกมาเป็นบทกวีที่มุมเดิม -เดิม
---------------------------------------------
... เ ว ล า เ ย็ น - เ ย็ น อ ย่ า ง นี้ ...
อากาศดี-ดี แต่ก็ต้องเป็นทุกที ... ที่เหงา
ไม่รู้ว่าเป็นคำสาป ... แค่ของเรา
หรือว่าใครต่อใครก็เหงา ... เหมือน - เหมือนกัน
... นั่ ง อ ยู่ ที่ มุ ม เ ดิ ม ใ น ห้ อ ง ...
แล้วจ้องมองผ่านหน้าต่าง ... บานนั้น
ท้องฟ้าที่เริ่มมืดลงเร็ว ... กว่าทุกวัน
ให้ความรู้สึกไหวหวั่นได้ ... เป็นอย่างดี
... ม า นั่ ง ร ะ บ า ย ค ว า ม เ ห ง า ...
ผ่านบทกวีของคนเก่า - เก่า ... คนนี้
ระบายออกมาเผื่อว่า ... จะรู้สึกดี
หวังว่าหากใครที่เหงาอย่างฉันคนนี้ จะมีฉันเป็นเพื่อน
... เหงาด้วยอีกคน ...
อากาศดี-ดี แต่ก็ต้องเป็นทุกที ... ที่เหงา
ไม่รู้ว่าเป็นคำสาป ... แค่ของเรา
หรือว่าใครต่อใครก็เหงา ... เหมือน - เหมือนกัน
... นั่ ง อ ยู่ ที่ มุ ม เ ดิ ม ใ น ห้ อ ง ...
แล้วจ้องมองผ่านหน้าต่าง ... บานนั้น
ท้องฟ้าที่เริ่มมืดลงเร็ว ... กว่าทุกวัน
ให้ความรู้สึกไหวหวั่นได้ ... เป็นอย่างดี
... ม า นั่ ง ร ะ บ า ย ค ว า ม เ ห ง า ...
ผ่านบทกวีของคนเก่า - เก่า ... คนนี้
ระบายออกมาเผื่อว่า ... จะรู้สึกดี
หวังว่าหากใครที่เหงาอย่างฉันคนนี้ จะมีฉันเป็นเพื่อน
... เหงาด้วยอีกคน ...
---------------------------------------------
เ ย็ น นี้ ล ม แ ร ง พั ด ย อ ด ไ ม้ ไ ห ว
ผู้คนเริ่มขวักไขว่ ... พลุกพล่าน
นั่งมองไปที่นอกหน้าต่าง ...อยู่นาน
ไปสะดุดกีฬาบ้าน - บานของ ... คนต่างเมือง
ดู พ ว ก เ ข า มี ค ว า ม สุ ข
แล้วทำไมฉันจึงนั่งอมทุกข์ ... ตั้งหลายเรื่อง
อยากเอ่ยถามก็กลัว ... เขาจะเคือง
ด้วยกำลังฟุ้งเฟื่อง ... เรื่องกีฬา
ค ว า ม ทุ ก ข์ ต่ า ง - ต่ า ง นั้ น ฉั น รู้
ว่าติดอยู่ที่ใจ ... ไม่อาจหนี้หน้า
ถ้าเพียงแต่ยอมรับมันคงไม่ต้อง ... โปรยน้ำตา
ทุกวันนี้เพียงหลอกตัวเองว่า ... ฉันเข้มแข็งดี
ฉั น ยั ง ห า ท า ง อ อ ก ไ ม่ ไ ด้
บางเรื่องยังพอเผชิญหน้าไหว ... ไม่คิดจะหนี
แต่บางเรื่องก็เคยทำฉันเสียศุนย์ ... ก็มี
กว่าจะหายดีก็เกือบไม่มี ... แรงหยัดยืน
ที่ มุ ม - มุ ม เ ก่ า
ปล่อยให้เรื่องราวเป็นไป ... ไม่อาจฝืน
หวังเอาไว้ว่าคงมี ... สักวันคืน
ที่ฉันตื่นขึ้นมา ... ไม่เหงาใจ
นั่ ง คิ ด ไ ป เ รื่ อ ย เ ปื่ อ ย
กับความหน่ายเนื่อยที่ทำให้ ... อ่อนไหว
แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เช้า ... ของวันไหม่
หวังว่าคงมีเรื่องให้หัวเราะได้ ... อย่างอิ่มเอม
ผู้คนเริ่มขวักไขว่ ... พลุกพล่าน
นั่งมองไปที่นอกหน้าต่าง ...อยู่นาน
ไปสะดุดกีฬาบ้าน - บานของ ... คนต่างเมือง
ดู พ ว ก เ ข า มี ค ว า ม สุ ข
แล้วทำไมฉันจึงนั่งอมทุกข์ ... ตั้งหลายเรื่อง
อยากเอ่ยถามก็กลัว ... เขาจะเคือง
ด้วยกำลังฟุ้งเฟื่อง ... เรื่องกีฬา
ค ว า ม ทุ ก ข์ ต่ า ง - ต่ า ง นั้ น ฉั น รู้
ว่าติดอยู่ที่ใจ ... ไม่อาจหนี้หน้า
ถ้าเพียงแต่ยอมรับมันคงไม่ต้อง ... โปรยน้ำตา
ทุกวันนี้เพียงหลอกตัวเองว่า ... ฉันเข้มแข็งดี
ฉั น ยั ง ห า ท า ง อ อ ก ไ ม่ ไ ด้
บางเรื่องยังพอเผชิญหน้าไหว ... ไม่คิดจะหนี
แต่บางเรื่องก็เคยทำฉันเสียศุนย์ ... ก็มี
กว่าจะหายดีก็เกือบไม่มี ... แรงหยัดยืน
ที่ มุ ม - มุ ม เ ก่ า
ปล่อยให้เรื่องราวเป็นไป ... ไม่อาจฝืน
หวังเอาไว้ว่าคงมี ... สักวันคืน
ที่ฉันตื่นขึ้นมา ... ไม่เหงาใจ
นั่ ง คิ ด ไ ป เ รื่ อ ย เ ปื่ อ ย
กับความหน่ายเนื่อยที่ทำให้ ... อ่อนไหว
แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เช้า ... ของวันไหม่
หวังว่าคงมีเรื่องให้หัวเราะได้ ... อย่างอิ่มเอม
---------------------------------------------
คุ ณ เ ค ย เ ป็ น ห รื อ เ ป ล่ า
อยู่ - อยู่ก็เหงาเสียจน ... อ่อนล้า
อยากร้องไห้ให้รินไหลออกมา ... น้ำตา
แต่ไม่รู้สาเหตุว่า ... มาจากอะไร
ฉั น เ อ ง ก็ เ ป็ น บ่ อ ย - บ่ อ ย
อยู่ - อยู่น้ำตาก็ปรอย ... อย่างห้ามไม่ได้
ก็เลยร่ำร้องแบบ ... ไม่เข้าใจ
คงเป็นกระบวนการของอะไรบางอย่าง ... ที่ไม่อาจรู้ได้
... แต่มันทำให้รู้สึกสบายใจ โดยไม่ต้องพูดระบายอะไรออกมา...
อยู่ - อยู่ก็เหงาเสียจน ... อ่อนล้า
อยากร้องไห้ให้รินไหลออกมา ... น้ำตา
แต่ไม่รู้สาเหตุว่า ... มาจากอะไร
ฉั น เ อ ง ก็ เ ป็ น บ่ อ ย - บ่ อ ย
อยู่ - อยู่น้ำตาก็ปรอย ... อย่างห้ามไม่ได้
ก็เลยร่ำร้องแบบ ... ไม่เข้าใจ
คงเป็นกระบวนการของอะไรบางอย่าง ... ที่ไม่อาจรู้ได้
... แต่มันทำให้รู้สึกสบายใจ โดยไม่ต้องพูดระบายอะไรออกมา...
---------------------------------------------
ฉั น กำ ลั ง นั่ ง ท อ ด อ า ม ร ณ์ ที่ มุ ม เ ดิ ม ... ข้ า ง ห น้ า ต่ า ง
ในความทรงจำสีจาง ... ยังคงมองเห็น
คนคนหนึ่งที่ดู ... เหมือนชาเย็น
แต่ก็จริงใจไม่ใช่เล่น ... อยู่เหมือนกัน
น า น เ ท่ า ไ ห ร่ แ ล้ ว น ะ ที่ ไ ม่ ไ ด้ พ บ
นับหลายปีได้แล้วที่เราจบ ... จากความสัมพันธ์
จากคนรู้ใจเปลี่ยนมาเป็น ... เพื่อนกัน
แต่ในบางความห่วงใยที่ส่งมานั้นฉันรู้ว่ามัน ... ยังเหมือนเดิม
เ ว ล า ล่ ว ง ผ่ า น
จำได้เมื่อวันวานฉันขอจากไป ... เพื่อก้าวเริ่ม
การเดินทางหาตัวตน ... ที่ต่างไปจากเดิม
และสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้เพิ่มก็คือไม่มีใคร ... ดีเท่าเธอ
แ ต่ ก็ อ า จ จ ะ ส า ย
ความรักคงหดหายแต่ก็คงมีบ้าง ... ที่พลั้งเผลอ
ฉันเองก็ยังคง ... คิดถึงเธอ
แต่ฉันไม่กล้าเสนอเพราะรู้ว่าผิดที่เผลอ ... เดินจากมา
ต อ น นี้ ฉั น ยั ง นั่ ง ที่ มุ ม เ ก่ า
คิดเรื่อยเปื่อยตามประสาคนเหงา ... ที่กำลังมองหา
จุด - จุดหนึ่งที่รวมของ ... สายตา
จะฝากเอาความเหว้ว้าไปทิ้งไกล - ไกล ... ยิ่งดี
ในความทรงจำสีจาง ... ยังคงมองเห็น
คนคนหนึ่งที่ดู ... เหมือนชาเย็น
แต่ก็จริงใจไม่ใช่เล่น ... อยู่เหมือนกัน
น า น เ ท่ า ไ ห ร่ แ ล้ ว น ะ ที่ ไ ม่ ไ ด้ พ บ
นับหลายปีได้แล้วที่เราจบ ... จากความสัมพันธ์
จากคนรู้ใจเปลี่ยนมาเป็น ... เพื่อนกัน
แต่ในบางความห่วงใยที่ส่งมานั้นฉันรู้ว่ามัน ... ยังเหมือนเดิม
เ ว ล า ล่ ว ง ผ่ า น
จำได้เมื่อวันวานฉันขอจากไป ... เพื่อก้าวเริ่ม
การเดินทางหาตัวตน ... ที่ต่างไปจากเดิม
และสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้เพิ่มก็คือไม่มีใคร ... ดีเท่าเธอ
แ ต่ ก็ อ า จ จ ะ ส า ย
ความรักคงหดหายแต่ก็คงมีบ้าง ... ที่พลั้งเผลอ
ฉันเองก็ยังคง ... คิดถึงเธอ
แต่ฉันไม่กล้าเสนอเพราะรู้ว่าผิดที่เผลอ ... เดินจากมา
ต อ น นี้ ฉั น ยั ง นั่ ง ที่ มุ ม เ ก่ า
คิดเรื่อยเปื่อยตามประสาคนเหงา ... ที่กำลังมองหา
จุด - จุดหนึ่งที่รวมของ ... สายตา
จะฝากเอาความเหว้ว้าไปทิ้งไกล - ไกล ... ยิ่งดี
---------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น