นั่ ง ม อ ง ก ร ะ จ ก เ ง า บ า น ใ ห ญ่
ฉันเห็นหนึ่งคนร้องไห้จนตาบวมช้ำ
เธอสะอึกสะอื้นเหมือนเก็บงำ
ในหัวใจตอนนี้คงมืดดำไร้หนทาง
เ ธ อ นั่ ง อ ยู่ ที่ มุ ม – มุ ม ห นึ่ ง
มุมนั้นคงเคยซาบซ้ำกับอะไรบางอย่าง
เธอเหม่อมองไปที่ภาพวาดดินสอบาง-บาง
ฉันเห็นภาพคนในนั้นส่งยิ้มจาง-จางให้เธอ
ณ ที่ ต ร ง นั้ น
คงเคยมีหนึ่งคนร่วมฝันพร่ำเพ้อ
แต่วันเธอมองไปคงไม่มีวันได้เจอ
มีเพียงน้ำตี่ล้นเอ่อแทนคำพูดของเธอจากหัวใจ
เ ห ลื อ เ พี ย ง มุ ม อ้ า ง ว้ า ง
เป็นมุมร้างที่สร้างความหวั่นไหว
มีเพียงความท้อแท้สิ้นกำลังใจ
จากนี้จะอีกนานเท่าไหร่ที่เธอจะทิ้งความมืดดำของหัวใจ
. . . แ ล ะ เ ปิ ด ท า ง ใ ห้ แ ส ง ส ว่ า ง นำ ท า ง ไ ป
ฉันเห็นหนึ่งคนร้องไห้จนตาบวมช้ำ
เธอสะอึกสะอื้นเหมือนเก็บงำ
ในหัวใจตอนนี้คงมืดดำไร้หนทาง
เ ธ อ นั่ ง อ ยู่ ที่ มุ ม – มุ ม ห นึ่ ง
มุมนั้นคงเคยซาบซ้ำกับอะไรบางอย่าง
เธอเหม่อมองไปที่ภาพวาดดินสอบาง-บาง
ฉันเห็นภาพคนในนั้นส่งยิ้มจาง-จางให้เธอ
ณ ที่ ต ร ง นั้ น
คงเคยมีหนึ่งคนร่วมฝันพร่ำเพ้อ
แต่วันเธอมองไปคงไม่มีวันได้เจอ
มีเพียงน้ำตี่ล้นเอ่อแทนคำพูดของเธอจากหัวใจ
เ ห ลื อ เ พี ย ง มุ ม อ้ า ง ว้ า ง
เป็นมุมร้างที่สร้างความหวั่นไหว
มีเพียงความท้อแท้สิ้นกำลังใจ
จากนี้จะอีกนานเท่าไหร่ที่เธอจะทิ้งความมืดดำของหัวใจ
. . . แ ล ะ เ ปิ ด ท า ง ใ ห้ แ ส ง ส ว่ า ง นำ ท า ง ไ ป
25 มกราคม 2554 www.kaweeclub.com
------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น