วันเสาร์ที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

กลอน...ภาพ...ตามอารมณ์...[น้องมะขวิด]: มุมเก่า - เก่า และ มิ ต ร ภ า พ ใ น ล ม ส า ย

กลอน...ภาพ...ตามอารมณ์...[น้องมะขวิด]: มุมเก่า - เก่า และ มิ ต ร ภ า พ ใ น ล ม ส า ย: "ลื ม ต า ขึ้ น ม า มุ ม เ ก่ า ยังคงมีเงาของ ... ใครหนึ่งคน ยิ้มให้กับความ ... สับสน ไม่ร้อนรนเพราะยังมีคน ... คอบห่วงใย มิ ต ร ภ า พ ใ น ..."

มุมชิล ชิล ยามเย็น



ที่ มุ ม เ ก่ า - เ ก่ า
วันนี้ฉันไม่เหงาอย่างวันไหน
มีเพื่อนหลายคนมาทักทาย
ในเวลาคล้าย - คล้าย กับเมื่อวาน


ม อ ง จ า ก มุ ม - มุ ม นี้
ที่ทุกทีเคยมีเพียงความเหงา ... สอดปะสาน
แต่วันนี้ต่างกับเมื่อวาน
แม้ไม่มีคำหวาน - หวาน ตารับรูความหวังดี ... ที่ส่งมา

มุมเก่า - เก่า และ มิ ต ร ภ า พ ใ น ล ม ส า ย

ลื ม ต า ขึ้ น ม า มุ ม เ ก่ า
ยังคงมีเงาของ ... ใครหนึ่งคน
ยิ้มให้กับความ ... สับสน
ไม่ร้อนรนเพราะยังมีคน ... คอบห่วงใย


มิ ต ร ภ า พ ใ น ล ม ส า ย
สามารถให้ยิ้มอย่างสบาย - สบาย ... กลางลมไหว
แม้เหงาบ้าง เหนื่อยบ้างยังพอ ... ได้สุขใจ
ต่อเติมแรงให้ก้าวตต่อไป แม้แรงใจแค่เพียง ... เบา - เบา

ที่มุม...สีจางๆ



ที่ มุ ม นั้ น
มีคนหนึ่งนั่งรำพันถึงความหลัง
สีจาง - จางตกอยู่ในระหว่างภวังค์
ภาพนั้นยังอยู่ในความทรงจำ ... แม้เลือนลาง


ใ น มุ ม เ ห ง า - เ ห ง า
เรื่องราวเก่า - เก่าก็เข้าแทรกเวลาสมอง ... ว่าง - ว่าง
นึกถึงเรื่องที่ขั้น ... ระหว่างกลาง
สาเหตุที่ต้องแยกทาง ... เพราะอะไร


ที มุ ม ฝั น
เมื่อก่อนเคยนั่งด้วยกันและฝัน ... ไปไหนต่อไหน
แต่วันนี้ฝันนั้นได้เลือนลาง ... และหายไป
อีกทั้งเกินจะคว้าไขว่ ... ให้กลับมา


นั่ ง ยิ้ ม เ ห ง า - เ ห ง า
ที่มุมเก่า - เก่า ... ยังเห็นฟ้า
วันนี้ยังคงกว้าง ... สุดปลายตา
จะเหว่ว้าเหมือนกันไหม ... นภา

ลม - So cool

วันศุกร์ที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ชิล ชิล ยามเช้า

ที่ มุ ม เ ดิ ม - เ ดิ ม นี้
กับอากาศดี - ดี ... ในยามเช้า
ไม่ได้ยิ้มรับความรู้สึกนี้ ... มานานเนา
ตั้งแต่เขาคนนั้น ... ไม่กลับมา


ที่ มุ ม - มุ ม นั้ น
คงมีใครสักคนกำลังหัน ... เหม่อมองฟ้า
ถ่ายทอดอารมรมณ์เหงา ... ที่ผ่านมา
บอกความรู้สึกอ่อนล้า ... คล้าย - คล้ายกัน


ที่ มุ ม - มุ ม เ ดิ ม
หากมีใครช่วยเติม ... เพิ่มความฝัน
อยากมีวีรกรรม ... ด้วยกัน
จะผิดหรอเปล่าที่ฝัน ... ไปไกล


ที่ มุ ม - มุ ม นี้
คงไม่ผิดหรอกที่ ... จะหวั่นไหว
หรืออยากจะมีอนาคตอย่าง ... ใคร - ใคร
ถึงเป็นแค่ฝันไปก็สุขใจ ... กำลังพอดี


นั่ ง อ ยู่ ที่ มุ ม - มุ ม เ ก่ า
ก่อนถึงเวลาเหงา ... ของวันนี้
เปิดรับเอาความรู้สึก ... ดี - ดี
จากบรรยากาศรอบ - รอบนี้ ... เพิ่มพลัง

เวลาเหงา - เหงา ยามเย็น

ที่ มุ ม  - มุ ม เ ก่ า

มานั่งเขียนกลอนเศร้า - เศร้าในเวลาอย่างนี้

ที่มุมเดิม - เดิมของคนเหงาสักสอง - สามนาที

ระบายความเหงาออกมาเป็นบทกวีที่มุมเดิม -เดิม
 
---------------------------------------------
... เ ว ล า เ ย็ น   -   เ ย็ น อ ย่ า ง นี้ ...
อากาศดี-ดี แต่ก็ต้องเป็นทุกที ... ที่เหงา
ไม่รู้ว่าเป็นคำสาป ... แค่ของเรา
หรือว่าใครต่อใครก็เหงา ... เหมือน - เหมือนกัน


... นั่ ง อ ยู่ ที่ มุ ม เ ดิ ม ใ น ห้ อ ง ...
แล้วจ้องมองผ่านหน้าต่าง ... บานนั้น
ท้องฟ้าที่เริ่มมืดลงเร็ว ... กว่าทุกวัน
ให้ความรู้สึกไหวหวั่นได้ ... เป็นอย่างดี


... ม า นั่ ง ร ะ บ า ย ค ว า ม เ ห ง า ...
ผ่านบทกวีของคนเก่า - เก่า ... คนนี้
ระบายออกมาเผื่อว่า ... จะรู้สึกดี
หวังว่าหากใครที่เหงาอย่างฉันคนนี้ จะมีฉันเป็นเพื่อน
... เหงาด้วยอีกคน ...

---------------------------------------------

เ ย็ น นี้ ล ม แ ร ง พั ด ย อ ด ไ ม้ ไ ห ว
ผู้คนเริ่มขวักไขว่ ... พลุกพล่าน
นั่งมองไปที่นอกหน้าต่าง ...อยู่นาน
ไปสะดุดกีฬาบ้าน - บานของ ... คนต่างเมือง


ดู พ ว ก เ ข า มี ค ว า ม สุ ข
แล้วทำไมฉันจึงนั่งอมทุกข์ ... ตั้งหลายเรื่อง
อยากเอ่ยถามก็กลัว ... เขาจะเคือง
ด้วยกำลังฟุ้งเฟื่อง ... เรื่องกีฬา


ค ว า ม ทุ ก ข์ ต่ า ง - ต่ า ง นั้ น ฉั น รู้
ว่าติดอยู่ที่ใจ ... ไม่อาจหนี้หน้า
ถ้าเพียงแต่ยอมรับมันคงไม่ต้อง ... โปรยน้ำตา
ทุกวันนี้เพียงหลอกตัวเองว่า ... ฉันเข้มแข็งดี


ฉั น ยั ง ห า ท า ง อ อ ก ไ ม่ ไ ด้
บางเรื่องยังพอเผชิญหน้าไหว ... ไม่คิดจะหนี
แต่บางเรื่องก็เคยทำฉันเสียศุนย์ ... ก็มี
กว่าจะหายดีก็เกือบไม่มี ... แรงหยัดยืน


ที่ มุ ม - มุ ม เ ก่ า
ปล่อยให้เรื่องราวเป็นไป ... ไม่อาจฝืน
หวังเอาไว้ว่าคงมี ... สักวันคืน
ที่ฉันตื่นขึ้นมา ... ไม่เหงาใจ


นั่ ง คิ ด ไ ป เ รื่ อ ย เ ปื่ อ ย
กับความหน่ายเนื่อยที่ทำให้ ... อ่อนไหว
แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เช้า ... ของวันไหม่
หวังว่าคงมีเรื่องให้หัวเราะได้ ... อย่างอิ่มเอม
 
---------------------------------------------

คุ ณ เ ค ย เ ป็ น ห รื อ เ ป ล่ า
อยู่ - อยู่ก็เหงาเสียจน ... อ่อนล้า
อยากร้องไห้ให้รินไหลออกมา ... น้ำตา
แต่ไม่รู้สาเหตุว่า ... มาจากอะไร


ฉั น เ อ ง ก็ เ ป็ น บ่ อ ย - บ่ อ ย
อยู่ - อยู่น้ำตาก็ปรอย ... อย่างห้ามไม่ได้
ก็เลยร่ำร้องแบบ ... ไม่เข้าใจ
คงเป็นกระบวนการของอะไรบางอย่าง ... ที่ไม่อาจรู้ได้
... แต่มันทำให้รู้สึกสบายใจ โดยไม่ต้องพูดระบายอะไรออกมา...

  ---------------------------------------------

ฉั น กำ ลั ง นั่ ง ท อ ด อ า ม ร ณ์ ที่ มุ ม เ ดิ ม ... ข้ า ง ห น้ า ต่ า ง
ในความทรงจำสีจาง ... ยังคงมองเห็น
คนคนหนึ่งที่ดู ... เหมือนชาเย็น
แต่ก็จริงใจไม่ใช่เล่น ... อยู่เหมือนกัน


น า น เ ท่ า ไ ห ร่ แ ล้ ว น ะ ที่ ไ ม่ ไ ด้ พ บ
นับหลายปีได้แล้วที่เราจบ ... จากความสัมพันธ์
จากคนรู้ใจเปลี่ยนมาเป็น ... เพื่อนกัน
แต่ในบางความห่วงใยที่ส่งมานั้นฉันรู้ว่ามัน ... ยังเหมือนเดิม


เ ว ล า ล่ ว ง ผ่ า น
จำได้เมื่อวันวานฉันขอจากไป ... เพื่อก้าวเริ่ม
การเดินทางหาตัวตน ... ที่ต่างไปจากเดิม
และสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้เพิ่มก็คือไม่มีใคร ... ดีเท่าเธอ


แ ต่ ก็ อ า จ จ ะ ส า ย
ความรักคงหดหายแต่ก็คงมีบ้าง ... ที่พลั้งเผลอ
ฉันเองก็ยังคง ... คิดถึงเธอ
แต่ฉันไม่กล้าเสนอเพราะรู้ว่าผิดที่เผลอ ... เดินจากมา


ต อ น นี้ ฉั น ยั ง นั่ ง ที่ มุ ม เ ก่ า

คิดเรื่อยเปื่อยตามประสาคนเหงา ... ที่กำลังมองหา
จุด - จุดหนึ่งที่รวมของ ... สายตา
จะฝากเอาความเหว้ว้าไปทิ้งไกล - ไกล ... ยิ่งดี

---------------------------------------------

วันอาทิตย์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -7-


ผู้ ห ญิ ง โ ง่ - โ ง่ ค น ห นึ่ ง
อยากจะทำซึ้งกับคนสำคัญ...ดูบ้าง
แต่ทุกสิ่งที่หวังกลับ...เลือนลาง
เพราะภาพที่เธอสร้างมันกำลัง...พังทลาย

แ ต่ ค น ที่ เ จ็ บ ก็ คื อ ฉั น
หลงชื่นชมไปกับมัน...ก็เกือบสาย
แต่เพียงเท่านี้ก็เจ็บ...ทุรนทุราย
จากมายาของผู้ชาย...หลายพันเล่มเกวียน

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com
------------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -6-

ข อ โ ท ษ น ะ  ไ ด้ โ ป ร ด อ ย่ า โ ก ร ธ ฉั น
ที่วันนี้ต่อว่าเธอนั้นมันก็แค่ผู้ชวย...ห่วย-ห่วย
ก็เพราะเธอนั่นแหละที่ทำให้ฉันเจ็บ...หรือเเพราะความซวย
บุญที่ทำมาเลยไม่ช่วยให้ฉันเจอ...คนจริงใจ


จ ะ โ ท ษ ฉั น ไ ม่ ไ ด้ น ะ
ก็เพราะเธอนั่นล่ะ...ทำให้ฉันทนไม่ไหว
ฉันเจ็บ...ร้องไห้...เสียใจ
เคยแคร์บ้างไหม...ก็ไม่เคย

จ ะ ม า ต่ อ ว่ า ค น อ ย่ า ง ฉั น
ไม่เหมาะอย่างนี้อย่างนั้น...นี่เหรอคำเฉลย
ต้องขอบอกเลยนะว่ามัน...ไม่ใช่เลย
แค่บอกว่าไม่รักกันเฉย-เฉย...ก็เข้าใจ

ข้ อ อ้ า ง ข อ ง ค น อ ย า ก เ ดิ น ห นี
บอกฉันดี-ดี...ก็พอทนไหว
แต่นี่ทำเหมือนฉันผิด...เกินกว่าขีดจำกัดของใจ
นี่เหรอคำขอบของผู้ชายที่บอกว่าจะไม่...ไม่ทิ้งกัน


เ พ ร า ะ ฉั น มั น โ ง่ จึ ง ต้ อ ง ร้ อ ง ไ ห้
คร่ำควญเสียใจกับคนไม่มีค่า...อยู่อย่างนั้น
วันเข้าใจแล้ว...ที่เคยบอกกัน
เป็นคำพูดของคนบ้าน้ำลายอย่างเธอนั้น...ฉันไม่แคร์

 20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com
--------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -5-

ไ ม่ เ ค ย คิ ด ว่ า เ ธ อ ไ ม่ ดี อ ย่ า ง ใ ค ร เ ข า ว่ า
ฉันก็ทนด้านหน้ารักไม่ฟัง...คำคนไหน
มาวันเจอกับตัวเข้าแล้ว...เป็นยังไง
ก็เจ็บเอาไปสิหัวใจ...ที่ดื้อดึง

เ ค ย ม อ ง ข้ า ม ค ว า ม เ ล ว ร้ า ย
ผู้ชายเอาแต่ใจที่ฉัน...เข้าไม่ถึง
เมื่อก่อนเคยคิด...จะดื้อดึง
พอถูกทิ้งฉันจึง...ได้เข้าใจ

เ มื่ อ ใ จ ค น เ ร า ย า ก จ ะ ห ยั่ ง
ที่เคยคิดหวัง...ก็กลับไม่ใช่
เปลี่ยนจากหน้ามือ...เป็นหลังเท้า...จึงเข้าใจ
ว่าอย่าไปเชื่อคำใด-ใดจากผู้ชาย...ปากมอม
 
20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com
--------------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -4-

ฉั น เ ป็ น ผู้ ห ญิ ง ตั ว เ ล็ ก - เ ล็ ก
หัวใจยังเป็นเด็กไร้เดียงสา
มาถูกหลอกด้วยคนลวงร้อยมายา
เจ็บจนโคม่าเกือบรักษาไว้ไม่ทัน

เ พ ร า ะ ท่ า ท า ง แ ส แ ส ร้ ง
ที่คนคนหนึ่งเขาแกล้งให้เฝ้าฝัน
สุดท้ายก็ทำลืมไม่รู้จักกัน
ไม่รู้ว่าที่หัวใจนั้นประกอบด้วยอะไร

ร า ง วั ล อ อ ส ก้ า ปี นี้
นักแสดงฝีมือดีดีคงไม่ไปไหน
แถมด้วยรางวัลสตอเบอรี่เป็นแรงใจ
ให้ทำหน้าที่สร้างภาพต่อไปอย่างไม่ละอายแก่ใจตัวเอง

ข อ บ คุ ณ น ะ ค ว า ม เ จ็ บ ที่ ม อ บ ใ ห้
กับบทบาทครั้งใหม่ของผู้ชายชอบอวดเบ่ง
ขอสรรเสริญให้กับผู้ชายเส็งเคร็ง
สักวันหนึ่งถ้าโดนกับตัวเองอย่ามานั่งเซ็งก็แล้วกัน

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com
----------------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -3-

ค ว า ม เ สี ย ใ จ ที่ ไ ด้ รั บ ม า ทั้ ง ห ม ด
ไม่อาจแทนทดหรือเทียบเท่าความรู้สึก
ที่มันเสียใจและไม่เหลือสิ่งใดในใจลึก-ลึก
และทั้งหมดได้ฝนฝึกความแข่งแกร่งของหัวใจ


เ ค ย บ อ ก ว่ า รั ก ก ลั บ เ ล่ น ลิ้ น
ลืมหมดสิ้นคำหวานที่เคยทำให้หวั่นไหว
เรื่องที่ผ่านมาแค่เกมส์ไม่ได้มีอะไร
คนหน้าด้านทำได้อย่างไร...ไม่เข้าใจจริง-จริง


ไ ม่ ไ ด้ เ ป็ น ค น สำ คั ญ . . . ไ ม่ ไ ด้ อ ยู่ ต ร ง ไ ห น
ทั้งหมดที่ทำลงไปแค่ทดสอบความนิ่ง
ขอบคุณ...ขอบคุณจากใจจริง
ฉันรับทราบทุกสิ่ง...ว่านี่คือสันดานอันแท้จริงของเธอ

20 กุมภาพันธ์ 2554

-----------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -2-

ใ ห้ ค อ ย ดู ต่ อ ไ ป . . . ที่ บ อ ก ฉั น

ว่าจะรักกันได้นานเท่าไหร่

มาถึงวันนี้ฉันแจ้งใจ

ว่ามันไม่เท่าไหร่...เท่าใจเธอ



ใ จ ด ว ง เ ล็ ก - เ ล็ ก   แ ล ะ ไ ม่ ยิ่ ง ใ ห ญ่

วันนี้มักลับยิ่งไร้ค่าลงไป...น้อยกว่าที่เคยเสนอ

รู้แล้วหัวใจโลเลร้อยเล่ห์ของเธอ

ก็แค่คนหนึ่งที่เพ้อเจ้อ...หนีความเป็นจริง


ฉั น เ จ็ บ เ ท่ า ไ ห ร่

เธอคงสะใจกับทุกสิ่ง

กับเรื่องที่เธอแต่งเสมือนจริง

หลอกให้ใครคนหนึ่งรัก...แล้วก็ทิ้งตามสันดาน


ข อ บ คุ ณ สำ ห รั บ ค ว า ม เ จ็ บ

ไม่ขอเก็บอะไรที่ได้จากคนหน้าด้าน

ความรู้สึกดี-ดี และเรื่องของวันวาน

มันก็เป็นแค่ภาพความหวานผ่านหน้ากากมายา

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com
------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -1-

ข อ บ คุ ณ ค ว า ม รั ก จ อ ม ป ล อ ม ที่ เ ธ อ ม อ บ ใ ห้
และขอส่งคึนกลับไปเพราะมันไม่มีค่า
กับเรึ่องเมึ่อวานมันเป็นแค่มายา
ทิ้งความหลังที่ผ่านมาไปกับคนไร้ค่า...ไร้หัวใจ...



ก็ แ ค่ ค รั้ ง ห นึ่ ง เ ค ย ป ล า บ ป ลื้ ม
แต่วันนี้ฉันจะลืมและไม่หวั่นไหว
คำพูดของคนหนึ่งคนที่ไม่มีความจริงใจ
ก็ไม่สามารถนับค่ากับอะไร...สักอย่างเดียว

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com
---------------------------------

วันเสาร์ที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

มุม -6-

มุ ม - มุ ม ห นึ่ ง ที่ เ ธ อ เ ค ย พิ ง พั ก
แต่วันนีกลับไสผลักและหน่ายหนี
กับคืนวันที่เคยเป็นเช่นคนแสนดี
มาวันนี้เธอเปลี่ยนไปเป็นหลังมือ

มุ ม เ ก่ า - เ ก่ า
ถ้าเธอจำเรื่องของเราไม่ได้ฉันไม่ถือ
ถ้อยคำที่เคยปรึกษาหารือ
ฉันจะถือซะว่าแค่ฝันไป

มุ ม - มุ ม นี้
จะปล่อยให้อ้างว้างอย่างพอดีที่มีแค่ความอ่อนไหว
ปล่อยให้รกร้างอย่างที่เธอตั้งใจ
ทิ้งทุกสิ่งเอาไว้ฝังลึกลงไปกับกาลเวลา

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com

--------------------------------

มุม -5-

นั่ ง ม อ ง ก ร ะ จ ก เ ง า บ า น ใ ห ญ่
ฉันเห็นหนึ่งคนร้องไห้จนตาบวมช้ำ
เธอสะอึกสะอื้นเหมือนเก็บงำ
ในหัวใจตอนนี้คงมืดดำไร้หนทาง

เ ธ อ นั่ ง อ ยู่ ที่ มุ ม – มุ ม ห นึ่ ง
มุมนั้นคงเคยซาบซ้ำกับอะไรบางอย่าง
เธอเหม่อมองไปที่ภาพวาดดินสอบาง-บาง
ฉันเห็นภาพคนในนั้นส่งยิ้มจาง-จางให้เธอ

ณ ที่ ต ร ง นั้ น
คงเคยมีหนึ่งคนร่วมฝันพร่ำเพ้อ
แต่วันเธอมองไปคงไม่มีวันได้เจอ
มีเพียงน้ำตี่ล้นเอ่อแทนคำพูดของเธอจากหัวใจ

เ ห ลื อ เ พี ย ง มุ ม อ้ า ง ว้ า ง
เป็นมุมร้างที่สร้างความหวั่นไหว
มีเพียงความท้อแท้สิ้นกำลังใจ
จากนี้จะอีกนานเท่าไหร่ที่เธอจะทิ้งความมืดดำของหัวใจ
. . . แ ล ะ เ ปิ ด ท า ง ใ ห้ แ ส ง ส ว่ า ง นำ ท า ง ไ ป

25 มกราคม 2554 www.kaweeclub.com
------------------------------------

มุม -4-

ม อ ง ดู เ ธ อ วั น นี้
ไม่เหมือนคนดีที่เคยรู้จัก
เมื่อก่อนสายตายังส่งมาบอกว่ารัก
แต่เดียวนี้ขนาดทายทักยังไม่แล


มุ ม – มุ ม นี้ . . . . เ ธ อ จำ ไ ด้ ไ ห ม
ที่เธอเคยบอกว่าจะปลอบใจยามฉันท้อแท้
จะอยู่ข้างกันยามฉันอ่อนแอ
แต่วันนี้ฉันเห็เพียงแค่สายตาที่ชาเย็น


ใ น มุ ม เ ก่ า ข อ ง หั ว ใ จ นั้ น
ยังมีอยู่บ้างไหม...ฉันมองไม่เห็น
ลืมความรักไปทิ้งไว้กระดอนกระเด็น
หรือที่ผ่านมาเพียงหลอกฉันเล่น...ไม่จริงจัง


มุ ม – มุ ม ห นึ่ ง ที่ เ ค ย เ ป็ น ข อ ง ฉั น
แต่กลับไล่ที่กันและลืมมัน...ความหลัง
ไม่มีที่ให้ฉันยืนยามไร้แรงพลัง
น้ำตารินหลั่งที่มุมช้ำ...ของคนถูลืม

25 มกราคม 2554 www.kaweeclub.com
------------------------------------

มุม -3-

ยิ้ ม ใ ห้ กั บ ค ร า บ น้ำ ต า ที่ เ หื อ ด แ ห้ ง
วันนี้คงพอมีแรงจะลุกยืนไหว
นั่งอยู่ตรองมุมนี้...ปล่อยให้ความช้ำซัดเซาะหัวใจ
จนคลื่นความอ่อนไหวได้ละลายไปจากกัน

ที่  มุ  ม   .  . มุ  ม เ  ก่  า
ฉันเคยเล่าเรื่องราวระบายความไหวหวั่น
ความท้อแท้ที่ฉันต้องเจออยู่ทุกคืนวัน
ที่มุมหนึ่งนี้นั้นฉันได้ระบายมันออกมา

น า น เ ท่ า ไ ห ร่ แ ล้ ว ที่ ไ ม่ ไ ด้ เ ห็ น
รอยยิ้มอย่างเคยเป็นมาแต้มใบหน้า
เท่าที่จำได้เพียงร่องรอยน้ำตา
จากมุมหนึ่งของคนเหว่ว้า...ที่วันนี้อยากหยัดยืน


25 มกราคม 2554 www.kaweeclub.com 

-----------------------------------

มุม -2-


ที่ มุ ม ห นึ่ ง . . .
เคยหวานซึ้ง...รักเลิศหรู
พร่ำคำรัก...อย่างพรั่งพรู
จะเคียงคู่...อยู่จนตาย

ที่ มุ ม เ ก่ า . . .

มีเรื่องเล่าร้อยพัน...มันคับคล้าย
ภาพวันนั้นที่หนุนตัก...ยังไม่ละลาย
แม้วันนี้ความรักเธอสลาย...และเลือนลาง


ที่ มุ ม เ ห ง า . . .
เคยหยอกเย้า...โอบกอดร่าง
แม้วันนี้เธอเป็นเพียงฝุ่น...เบาบาง
แต่ฉันยังจำได้ทุกอย่าง...ได้ดี


ที่ มุ ม เ ป ลี่ ย ว . . .
นั่งอยู่คนเดียว...อย่างนี้
เฝ้านึกถึงภาพวัน...อันแสนดี
อยากหยุดเวลาไว้อย่างนี้...แม้รู้ว่าฝันไป


ที่ มุ ม ฝั น . . .
เธอกอดฉัน...แนบชิดใกล้
เชยคางจุมพิต...อย่างตั้งใจ
ทำฉันหวั่นไหว...ใจเต้นรัว

ที่ มุ ม ร้ า ง . . .
วันที่ฝันสร้าง...ลอบกรอบรั้ว
จะก่อร่าง...และสร้างตัว
สุดท้ายมันมืดมัว...ไม่เห็นทาง

24 มกราคม 2554 www.kaweeclub.com
--------------------------------

มุม ( 24-1-54 )

ที่ มุ ม ห นึ่ ง . . .
ความหลังฉุดดึง...สู่ห้วงฝัน
ภาพวันเวลา...ความผูกพัน
ยังคงวนเวียนอย่างนั้น...ไม่ลบเลือน

ที่ มุ ม เ ก่ า . . .
หนึ่งหัวใจยังคงเหงา...และลอยเลื่อน
เมื่อภาพวันก่อน...ยังย้ำเตือน
ความผูกพันแม้วันเดือน...ไม่จางไป

ที่ มุ ม เ ห ง า . . .
นั่งอยู่กับเงา...ความอ่อนไหว
ย้ำคิดย้ำทำ...ซ้ำหัวใจ
แม้นานเท่าไหร่...ยังจดจำ

ที่ มุ ม เ ป ลี่ ย ว . . .
ในวันที่โดดเดี่ยว...ชอกช้ำ
จมกับอดีต...ที่อยากจดจำ
เก็บทุกการกระทำ...ของวันที่มีเรา

ที่ มุ ม ฝั น . . .
คงรักและผูกพัน...เหมือนเก่า
แม้ห่างไกลและเธอลืม...คำว่าเรา
แต่ฉันยังเหมือนเก่า...คือรักเธอ

ที่ มุ ม ร้ า ง . . .
คนอ้างว้าง...และฝันเก้อ
เจ็บเท่าไรก็รักได้...เพียงแค่เธอ
แม้วันนี้น้ำตาเอ่อ...ก็ยังไม่ลืมเธอไปจากใจ
 
 
24 มกราคม 2554 : www.kaweeclub.com
------------------------------------------
 
 
 

วันศุกร์ที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ฝาก - Puzzle




วอนแสงเดือนเบื้องบนนภา วอนสายลมพัดโชคชะตา ทางนี้ก่อน
วอนทะเลสี ครามช่วยซัดสาด พาหัวใจฉันลอยล่องไปบนฟ้า
ให้เขา ได้ยินเสียงเพลง
ที่ ร้องบรรเลงเพลงนี้ด้วยใจเฝ้ารอ
อยากฝากเพลงนี้ให้ใครคนหนึ่ง
อยาก ฝากเพลงนี้ให้มันส่งถึง
ถึงคนที่มีค่า ให้เขารับรู้ว่า ช่วยผ่านมา
วอน แสงเดือนเบื้องบนนภา วอนสายลมพัดโชคชะตา ทางนี้ก่อน
วอนทะเลสีครามช่วย ซัดสาด พาหัวใจฉันลอยล่องไปบนฟ้า