ยิ้ ม ใ ห้ กั บ ค ร า บ น้ำ ต า ที่ เ หื อ ด แ ห้ ง
วันนี้คงพอมีแรงจะลุกยืนไหว
นั่งอยู่ตรองมุมนี้...ปล่อยให้ความช้ำซัดเซาะหัวใจ
จนคลื่นความอ่อนไหวได้ละลายไปจากกัน
ที่ มุ ม . . มุ ม เ ก่ า
ฉันเคยเล่าเรื่องราวระบายความไหวหวั่น
ความท้อแท้ที่ฉันต้องเจออยู่ทุกคืนวัน
ที่มุมหนึ่งนี้นั้นฉันได้ระบายมันออกมา
น า น เ ท่ า ไ ห ร่ แ ล้ ว ที่ ไ ม่ ไ ด้ เ ห็ น
รอยยิ้มอย่างเคยเป็นมาแต้มใบหน้า
เท่าที่จำได้เพียงร่องรอยน้ำตา
จากมุมหนึ่งของคนเหว่ว้า...ที่วันนี้อยากหยัดยืน
-----------------------------------
วันนี้คงพอมีแรงจะลุกยืนไหว
นั่งอยู่ตรองมุมนี้...ปล่อยให้ความช้ำซัดเซาะหัวใจ
จนคลื่นความอ่อนไหวได้ละลายไปจากกัน
ที่ มุ ม . . มุ ม เ ก่ า
ฉันเคยเล่าเรื่องราวระบายความไหวหวั่น
ความท้อแท้ที่ฉันต้องเจออยู่ทุกคืนวัน
ที่มุมหนึ่งนี้นั้นฉันได้ระบายมันออกมา
น า น เ ท่ า ไ ห ร่ แ ล้ ว ที่ ไ ม่ ไ ด้ เ ห็ น
รอยยิ้มอย่างเคยเป็นมาแต้มใบหน้า
เท่าที่จำได้เพียงร่องรอยน้ำตา
จากมุมหนึ่งของคนเหว่ว้า...ที่วันนี้อยากหยัดยืน
25 มกราคม 2554 www.kaweeclub.com
-----------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น