ฟุ้งๆ เพ้อฝัน + น้ำเน่าเล็กน้อย

ภาพไม่สวยเท่าไหร่ แต่ชอบใจอยู่ไม่น้อย

เมื่อวันที่ฉันเจ็บ

หยุดพักตรงที่นี้ .. ความรัก

เจ็บที่หนักขอวาง .. ว่างเว้น

ทุกข์หลั่งทรมาน .. มันใช่

อีกกี่ความทุกข์ท้อ .. ต่อต้านมันไป

                ๐๐๐

พบยากเหลือที่ได้ .. หัวใจ

เพียงผ่านมากลับไป .. ร่ำไห้

เจ็บกระหน่ำกรรมใด .. หนุนเผื่อ

เหลือร่องรอยความช้ำ .. ช่วยซ้ำทำใจ

๐๐๐

แรกรักดีว่าไว้ .. ตามแบบ

กาลล่วงเลยพาแอบ .. ทั่วถ้วน

หากไม่เสียความรัก .. หาใช่ แครงใจ

เห็นว่ารักก็สายแล้ว .. ร่ำไห้หาคืน

                                                                                                                                       ๐๐๐

หลากคนเรียนต่างกัน .. ความรัก

บางช่ำชองนักรักหาย .. ไม่เว้น

บางคนหน่ายเพียงครั้ง .. เกินไฝ่ อีกหน

เจ็บไป่จนเจียนบ้า .. ไม่คว้ามาครอง

๐๐๐

ใยยากเย็นเยี่ยงนี้ .. หนอรัก

คิดที่ผูกสมัคร .. แน่แท้

ก็กลับปล่อยหลุดลอย .. ปวดปร่า อาการ

คือแน่เทียมแผลแท้ .. ที่ได้เจ็บจริง

                 ๐๐๐

ครั้งหนึ่งดึงรั้งความรัก

สายใจยากจักประสาน

เจียนตายเขาหารู้ว่าทรมาน

แต่สายรักยักถักสาน .. ข้างเดียว

๐๐๐

อ่อนแอท่ามกลางลมไหว

ปวดใจท่ามกลางผู้คนโอบอ้อม

อีกฝากหัวใจบอกให้ยอม

แต่อีกฝากหนึ่งกลับพร้อมสู้ชะต​า

   

                                                                                                                                       ๐๐๐

อย่าลืมฉัน ..

จบแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
ไม่มีทางเอากลับมาได้
เหลือเพียงแค่เศษซากหัวใจ
ที่ดูเหมือนว่าจะไร้ความรู้สึกใด - ใด


ขอบคุณทุกช่วงเวลาที่พ้นผ่าน
แม้จากนี้อีกแสนนานยังไม่หวั่นไหว
สัญญาที่เคยให้ไป
ยังรักษาไว้ .. ไม่ลืมมัน


ก่อนจะถึงสัญญาวันสุดท้าย
อยากให้กลับมาทักทายตอนหัวใจไม่ไหวหวั่น
ขอให้กลับมาอยู่ข้างเคียงกัน
กลับมาเป็นคนรักฉัน .. เหมือนเดิม .. และตลอดไป


ขออย่าลืมฉัน
จดจำไว้จนกว่าวันร่างฉันจะสลาย
เพียงเธอเท่านั้นตราบจนวันตาย
ที่อาจเป็นรักแรกและรักสุดท้าย .. ในชาตินี้

ถึงความรักครั้งแรกของฉัน ที่ไม่รู้ว่ามันจะเป็นรักครั้งสุดท้ายด้วยหรือเปล่า

กับความผิดพลาดต่างๆ นานา ที่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งมันจะทำให้ฉันเจ็บ 

และทรมานได้ถึงขนาดนี้

เมื่อรู้สึกว่ารัก และรักมาก ก็เมื่อคนที่รักที่สุดได้หลุดลอยไปแล้ว

และฉันไม่สามารถย้อนเวลาเหล่านั้น หรือเรียกร้องอะไร ให้เขากลับมาได้

เขาเกลียดฉัน เพราะความละเลย

วันหนึ่งฉันได้ทิ้งเขาให้โดดเดี่ยว ทรมานกับความเอาแต่ใจของฉัน

จนถึงวันนี้ ฉันเองที่ต้องทรมารเพราะความเอาแต่ใจตัวเอง

ถึงแม้วันนี้ จะบอกรักกี่ร้อยล้านครั้ง ก็ไม่มีวันที่เขาจะกลับมาหาฉันอีกแล้ว

ถึงเม้วันนี้จะขอโทษ กับทุกสิ่งทุกอย่าง มันก็สายไป

แต่ฉันยังมีความหวังแม้ริบหรี่เต็มที หวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะกลับมา

ส่วนฉัน ยังรออยู่ตรงที่เดิม

ถึงคนรักที่ฉันรักที่สุด

ถึงคนดี .. อีกฝั่งฝัน

 

 

ถึ ง ค น ดี .. ข อ ง ฉั น
หายไปหลายวัน .. คงยังไม่ลืมใช่ไหม
หนึ่งคนตรงนี้ .. ที่อีกฝั่งไกล
วันนี้เอาดอกไม้ .. มาฝากเธอ

ท้ อ ง ฟ้ า .. ที่ ต ร ง นั้ น
อย่าไหวหวั่น .. ไม่ปล่อยให้คอยเก้อ
ฉันที่อยู่ตรงนี้ .. ยังคงคิดถึงเธอ
หลังสายฝนพร่าเบลอ .. ยังฝากความคิดถึงให้เธอ

.. ฝ่าพายุไป ..

เ อ า ไ ว้ เ ว ล า .. ว่ า ง - ว่ า ง
เราค่อยมาก่อสร้าง .. กันใหม่
บางความคิดถึงที่ถูกพายุ .. ละลายไป
ฟ้าหลังฝนย่อมสดใส .. เช่นกันกับสายใย

.. ที่จะถักทอใหม่ หลังฝนซา ..

ความทรงจำ

ผ่ า น พ้ น ม า กี่ น า น
ก็เหมื่อนเมื่อวาน .. เพิ่งผ่านผัน
วันที่เคย .. จูงมือกัน
กระชับสัมพันธ์ .. ของสองใจ


ภ า พ เ ก่ า ยั ง ค ง ย้ อ น ใ ห้ คิ ด ถึ ง
เมื่อวันหนึ่ง .. ที่ความหวานไหว
เกิดจากเสียงเรียกร้อง .. ของใจ
ความทรงจำนั้นยัง .. ไม่ลบเลือน


ภ า พ เ ก่ า เ ซี ย ว ซี ด
ดั่งรอยมีด .. กรีดไหลเลื่อน
ยังคงย้ำ .. และซ้ำเตือน
ไร้คำเอ่ยเอื้อนแต่ .. สะเทือนอารมณ์


ทุ ก ค ว า ม ท ร ง จำ วั น เ ก่ า
ทุกเรื่องของเรา .. ยังคงทับถม
เป็นเศษซากของ .. ความระทม
ดอกไม้ระบม .. เพราะบอบบาง


เ ฉ ก เ ช่ น ค ว า ม รู้ สึ ก
ที่รอยร้าวลึก .. ถูกก่อสร้าง 

จากความทรงจำที่ .. ไม่เคยจาง

แม้จะเดินคนละเส้นทาง .. ยังไม่ลืม

๐๐๐

ภ า พ ยั ง ค ง ติ ด ต า เ ส ม อ
แม้ว่าเธอ .. จะไม่อยู่ตรงนี้
ทุกก้าวย่าง .. บนทางมี
ยังคงเว้นที่ .. เพื่อรอเธอ


เ พี ย ง ค ว า ม ฝั น ใ ฝ่
ที่เป็นได้แค่ .. ฝันเพ้อ
มีสิทธิ์แค่ .. คิดถึงเธอ
เพื่อเก็บไปฝันละเมอ .. ถึงเมื่อวาน


ไ ม่ อ า จ เ รี ย ก ก ลั บ ม า ไ ด้
อีกหนึ่งลมหายใจ .. ไหวหวาน
ต้องทนอยู่กับ .. ความทรมาน
ที่ไม่ว่าอีกกี่นาน .. ก็ยังอยู่ที่เดิม


ที่ เ ก่ า ต ร ง นี้
ยังไม่มีใคร .. แทรกมาเพิ่ม
คงเป็นที่ .. ของคนเดิม
มีเพียงความคิดถึงที่เพิ่มเติม .. จากเมื่อวาน


ข อ เ ก็ บ เ อ า ไ ว้ ต ร ง นี้
ภาพของเธอที่ .. แสนหวาน
ยิ้มน้อย – น้อย .. เก็บซ่อนความทรมาน
จดจำไว้ว่า .. หนึ่งห้วงกาล

.. เคยมีรักที่แสนหวาน ..

จาก .. เธอ

๐๐๐

 

 

ที่ ป ล า ย ข อ บ ฟ้ า
ยังเคยมองหา .. เส้นทางฝัน
เคยวาดวิมาน .. ไปด้วยกัน
ตอนที่เธอยังอยู่ข้างฉัน .. เมื่อวันวาน


แ ต่ แ ล้ ว วั น นี้
เส้นทางที่มี .. กลับขนาน
ปิดฉากความผูกพันธ์ .. อันเนิ่นนาน
เหลือเพียงความทรมาน .. กลางสายลม


ยั ง จำ ไ ด้ เ ส ม อ
วันที่ฉันเธอ . ร่วมเพาะบ่ม
อนาคตที่แสน .. ภิรมณ์
ว่าจะท่องโลกกลม .. ไปด้วยกัน


ฟ้ า ยั ง ค ง เ ป็ น สี เ ก่ า
แต่ความรักของเรา .. นั้นเปลี่ยนผัน
ที่ตรงนี้มีเพียง .. แค่วานวัน
เธอบอกลาฉัน .. และทิ้งมัน

“ ค ว า ม ท ร ง จำ ”


แ ต่ เ มื อ ม อ ง ม า ที่ เ ก่ า
ภาพของเรา .. ยังคอยตอกย้ำ
ฉันต้องเจ็บ .. เก็บหัวใจมืดดำ
ภาพความทรงจำ .. ที่ยังคอยตอกย้ำว่า

“ เ ดี ย ว ด า ย "

 

๐๐๐

กลอน...ภาพ...ตามอารมณ์...[น้องมะขวิด]: มุมเก่า - เก่า และ มิ ต ร ภ า พ ใ น ล ม ส า ย

กลอน...ภาพ...ตามอารมณ์...[น้องมะขวิด]: มุมเก่า - เก่า และ มิ ต ร ภ า พ ใ น ล ม ส า ย: "ลื ม ต า ขึ้ น ม า มุ ม เ ก่ า ยังคงมีเงาของ ... ใครหนึ่งคน ยิ้มให้กับความ ... สับสน ไม่ร้อนรนเพราะยังมีคน ... คอบห่วงใย มิ ต ร ภ า พ ใ น ..."

มุมชิล ชิล ยามเย็น

ที่ มุ ม เ ก่ า - เ ก่ า
วันนี้ฉันไม่เหงาอย่างวันไหน
มีเพื่อนหลายคนมาทักทาย
ในเวลาคล้าย - คล้าย กับเมื่อวาน


ม อ ง จ า ก มุ ม - มุ ม นี้
ที่ทุกทีเคยมีเพียงความเหงา ... สอดปะสาน
แต่วันนี้ต่างกับเมื่อวาน
แม้ไม่มีคำหวาน - หวาน ตารับรูความหวังดี ... ที่ส่งมา

มุมเก่า - เก่า และ มิ ต ร ภ า พ ใ น ล ม ส า ย

ลื ม ต า ขึ้ น ม า มุ ม เ ก่ า
ยังคงมีเงาของ ... ใครหนึ่งคน
ยิ้มให้กับความ ... สับสน
ไม่ร้อนรนเพราะยังมีคน ... คอบห่วงใย


มิ ต ร ภ า พ ใ น ล ม ส า ย
สามารถให้ยิ้มอย่างสบาย - สบาย ... กลางลมไหว
แม้เหงาบ้าง เหนื่อยบ้างยังพอ ... ได้สุขใจ
ต่อเติมแรงให้ก้าวตต่อไป แม้แรงใจแค่เพียง ... เบา - เบา

ที่มุม...สีจางๆ

ที่ มุ ม นั้ น
มีคนหนึ่งนั่งรำพันถึงความหลัง
สีจาง - จางตกอยู่ในระหว่างภวังค์
ภาพนั้นยังอยู่ในความทรงจำ ... แม้เลือนลาง


ใ น มุ ม เ ห ง า - เ ห ง า
เรื่องราวเก่า - เก่าก็เข้าแทรกเวลาสมอง ... ว่าง - ว่าง
นึกถึงเรื่องที่ขั้น ... ระหว่างกลาง
สาเหตุที่ต้องแยกทาง ... เพราะอะไร


ที มุ ม ฝั น
เมื่อก่อนเคยนั่งด้วยกันและฝัน ... ไปไหนต่อไหน
แต่วันนี้ฝันนั้นได้เลือนลาง ... และหายไป
อีกทั้งเกินจะคว้าไขว่ ... ให้กลับมา


นั่ ง ยิ้ ม เ ห ง า - เ ห ง า
ที่มุมเก่า - เก่า ... ยังเห็นฟ้า
วันนี้ยังคงกว้าง ... สุดปลายตา
จะเหว่ว้าเหมือนกันไหม ... นภา

ลม - So cool

ชิล ชิล ยามเช้า

ที่ มุ ม เ ดิ ม - เ ดิ ม นี้
กับอากาศดี - ดี ... ในยามเช้า
ไม่ได้ยิ้มรับความรู้สึกนี้ ... มานานเนา
ตั้งแต่เขาคนนั้น ... ไม่กลับมา


ที่ มุ ม - มุ ม นั้ น
คงมีใครสักคนกำลังหัน ... เหม่อมองฟ้า
ถ่ายทอดอารมรมณ์เหงา ... ที่ผ่านมา
บอกความรู้สึกอ่อนล้า ... คล้าย - คล้ายกัน


ที่ มุ ม - มุ ม เ ดิ ม
หากมีใครช่วยเติม ... เพิ่มความฝัน
อยากมีวีรกรรม ... ด้วยกัน
จะผิดหรอเปล่าที่ฝัน ... ไปไกล


ที่ มุ ม - มุ ม นี้
คงไม่ผิดหรอกที่ ... จะหวั่นไหว
หรืออยากจะมีอนาคตอย่าง ... ใคร - ใคร
ถึงเป็นแค่ฝันไปก็สุขใจ ... กำลังพอดี


นั่ ง อ ยู่ ที่ มุ ม - มุ ม เ ก่ า
ก่อนถึงเวลาเหงา ... ของวันนี้
เปิดรับเอาความรู้สึก ... ดี - ดี
จากบรรยากาศรอบ - รอบนี้ ... เพิ่มพลัง

เวลาเหงา - เหงา ยามเย็น

ที่ มุ ม  - มุ ม เ ก่ า

มานั่งเขียนกลอนเศร้า - เศร้าในเวลาอย่างนี้

ที่มุมเดิม - เดิมของคนเหงาสักสอง - สามนาที

ระบายความเหงาออกมาเป็นบทกวีที่มุมเดิม -เดิม

 

---------------------------------------------

... เ ว ล า เ ย็ น   -   เ ย็ น อ ย่ า ง นี้ ...
อากาศดี-ดี แต่ก็ต้องเป็นทุกที ... ที่เหงา
ไม่รู้ว่าเป็นคำสาป ... แค่ของเรา
หรือว่าใครต่อใครก็เหงา ... เหมือน - เหมือนกัน


... นั่ ง อ ยู่ ที่ มุ ม เ ดิ ม ใ น ห้ อ ง ...
แล้วจ้องมองผ่านหน้าต่าง ... บานนั้น
ท้องฟ้าที่เริ่มมืดลงเร็ว ... กว่าทุกวัน
ให้ความรู้สึกไหวหวั่นได้ ... เป็นอย่างดี


... ม า นั่ ง ร ะ บ า ย ค ว า ม เ ห ง า ...
ผ่านบทกวีของคนเก่า - เก่า ... คนนี้
ระบายออกมาเผื่อว่า ... จะรู้สึกดี
หวังว่าหากใครที่เหงาอย่างฉันคนนี้ จะมีฉันเป็นเพื่อน
... เหงาด้วยอีกคน ...

---------------------------------------------

เ ย็ น นี้ ล ม แ ร ง พั ด ย อ ด ไ ม้ ไ ห ว
ผู้คนเริ่มขวักไขว่ ... พลุกพล่าน
นั่งมองไปที่นอกหน้าต่าง ...อยู่นาน
ไปสะดุดกีฬาบ้าน - บานของ ... คนต่างเมือง


ดู พ ว ก เ ข า มี ค ว า ม สุ ข
แล้วทำไมฉันจึงนั่งอมทุกข์ ... ตั้งหลายเรื่อง
อยากเอ่ยถามก็กลัว ... เขาจะเคือง
ด้วยกำลังฟุ้งเฟื่อง ... เรื่องกีฬา


ค ว า ม ทุ ก ข์ ต่ า ง - ต่ า ง นั้ น ฉั น รู้
ว่าติดอยู่ที่ใจ ... ไม่อาจหนี้หน้า
ถ้าเพียงแต่ยอมรับมันคงไม่ต้อง ... โปรยน้ำตา
ทุกวันนี้เพียงหลอกตัวเองว่า ... ฉันเข้มแข็งดี


ฉั น ยั ง ห า ท า ง อ อ ก ไ ม่ ไ ด้
บางเรื่องยังพอเผชิญหน้าไหว ... ไม่คิดจะหนี
แต่บางเรื่องก็เคยทำฉันเสียศุนย์ ... ก็มี
กว่าจะหายดีก็เกือบไม่มี ... แรงหยัดยืน


ที่ มุ ม - มุ ม เ ก่ า
ปล่อยให้เรื่องราวเป็นไป ... ไม่อาจฝืน
หวังเอาไว้ว่าคงมี ... สักวันคืน
ที่ฉันตื่นขึ้นมา ... ไม่เหงาใจ


นั่ ง คิ ด ไ ป เ รื่ อ ย เ ปื่ อ ย
กับความหน่ายเนื่อยที่ทำให้ ... อ่อนไหว
แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เช้า ... ของวันไหม่
หวังว่าคงมีเรื่องให้หัวเราะได้ ... อย่างอิ่มเอม

 

---------------------------------------------

คุ ณ เ ค ย เ ป็ น ห รื อ เ ป ล่ า
อยู่ - อยู่ก็เหงาเสียจน ... อ่อนล้า
อยากร้องไห้ให้รินไหลออกมา ... น้ำตา
แต่ไม่รู้สาเหตุว่า ... มาจากอะไร


ฉั น เ อ ง ก็ เ ป็ น บ่ อ ย - บ่ อ ย
อยู่ - อยู่น้ำตาก็ปรอย ... อย่างห้ามไม่ได้
ก็เลยร่ำร้องแบบ ... ไม่เข้าใจ
คงเป็นกระบวนการของอะไรบางอย่าง ... ที่ไม่อาจรู้ได้
... แต่มันทำให้รู้สึกสบายใจ โดยไม่ต้องพูดระบายอะไรออกมา...

  ---------------------------------------------

ฉั น กำ ลั ง นั่ ง ท อ ด อ า ม ร ณ์ ที่ มุ ม เ ดิ ม ... ข้ า ง ห น้ า ต่ า ง
ในความทรงจำสีจาง ... ยังคงมองเห็น
คนคนหนึ่งที่ดู ... เหมือนชาเย็น
แต่ก็จริงใจไม่ใช่เล่น ... อยู่เหมือนกัน


น า น เ ท่ า ไ ห ร่ แ ล้ ว น ะ ที่ ไ ม่ ไ ด้ พ บ
นับหลายปีได้แล้วที่เราจบ ... จากความสัมพันธ์
จากคนรู้ใจเปลี่ยนมาเป็น ... เพื่อนกัน
แต่ในบางความห่วงใยที่ส่งมานั้นฉันรู้ว่ามัน ... ยังเหมือนเดิม


เ ว ล า ล่ ว ง ผ่ า น
จำได้เมื่อวันวานฉันขอจากไป ... เพื่อก้าวเริ่ม
การเดินทางหาตัวตน ... ที่ต่างไปจากเดิม
และสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้เพิ่มก็คือไม่มีใคร ... ดีเท่าเธอ


แ ต่ ก็ อ า จ จ ะ ส า ย
ความรักคงหดหายแต่ก็คงมีบ้าง ... ที่พลั้งเผลอ
ฉันเองก็ยังคง ... คิดถึงเธอ
แต่ฉันไม่กล้าเสนอเพราะรู้ว่าผิดที่เผลอ ... เดินจากมา


ต อ น นี้ ฉั น ยั ง นั่ ง ที่ มุ ม เ ก่ า
คิดเรื่อยเปื่อยตามประสาคนเหงา ... ที่กำลังมองหา
จุด - จุดหนึ่งที่รวมของ ... สายตา
จะฝากเอาความเหว้ว้าไปทิ้งไกล - ไกล ... ยิ่งดี

---------------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -7-

ผู้ ห ญิ ง โ ง่ - โ ง่ ค น ห นึ่ ง
อยากจะทำซึ้งกับคนสำคัญ...ดูบ้าง
แต่ทุกสิ่งที่หวังกลับ...เลือนลาง
เพราะภาพที่เธอสร้างมันกำลัง...พังทลาย

แ ต่ ค น ที่ เ จ็ บ ก็ คื อ ฉั น
หลงชื่นชมไปกับมัน...ก็เกือบสาย
แต่เพียงเท่านี้ก็เจ็บ...ทุรนทุราย
จากมายาของผู้ชาย...หลายพันเล่มเกวียน

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com

------------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -6-

ข อ โ ท ษ น ะ  ไ ด้ โ ป ร ด อ ย่ า โ ก ร ธ ฉั น
ที่วันนี้ต่อว่าเธอนั้นมันก็แค่ผู้ชวย...ห่วย-ห่วย
ก็เพราะเธอนั่นแหละที่ทำให้ฉันเจ็บ...หรือเเพราะความซวย
บุญที่ทำมาเลยไม่ช่วยให้ฉันเจอ...คนจริงใจ

จ ะ โ ท ษ ฉั น ไ ม่ ไ ด้ น ะ
ก็เพราะเธอนั่นล่ะ...ทำให้ฉันทนไม่ไหว
ฉันเจ็บ...ร้องไห้...เสียใจ
เคยแคร์บ้างไหม...ก็ไม่เคย
จ ะ ม า ต่ อ ว่ า ค น อ ย่ า ง ฉั น
ไม่เหมาะอย่างนี้อย่างนั้น...นี่เหรอคำเฉลย
ต้องขอบอกเลยนะว่ามัน...ไม่ใช่เลย
แค่บอกว่าไม่รักกันเฉย-เฉย...ก็เข้าใจ
ข้ อ อ้ า ง ข อ ง ค น อ ย า ก เ ดิ น ห นี
บอกฉันดี-ดี...ก็พอทนไหว
แต่นี่ทำเหมือนฉันผิด...เกินกว่าขีดจำกัดของใจ
นี่เหรอคำขอบของผู้ชายที่บอกว่าจะไม่...ไม่ทิ้งกัน

เ พ ร า ะ ฉั น มั น โ ง่ จึ ง ต้ อ ง ร้ อ ง ไ ห้
คร่ำควญเสียใจกับคนไม่มีค่า...อยู่อย่างนั้น
วันเข้าใจแล้ว...ที่เคยบอกกัน
เป็นคำพูดของคนบ้าน้ำลายอย่างเธอนั้น...ฉันไม่แคร์

 20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com

--------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -5-

ไ ม่ เ ค ย คิ ด ว่ า เ ธ อ ไ ม่ ดี อ ย่ า ง ใ ค ร เ ข า ว่ า
ฉันก็ทนด้านหน้ารักไม่ฟัง...คำคนไหน
มาวันเจอกับตัวเข้าแล้ว...เป็นยังไง
ก็เจ็บเอาไปสิหัวใจ...ที่ดื้อดึง

เ ค ย ม อ ง ข้ า ม ค ว า ม เ ล ว ร้ า ย
ผู้ชายเอาแต่ใจที่ฉัน...เข้าไม่ถึง
เมื่อก่อนเคยคิด...จะดื้อดึง
พอถูกทิ้งฉันจึง...ได้เข้าใจ

เ มื่ อ ใ จ ค น เ ร า ย า ก จ ะ ห ยั่ ง
ที่เคยคิดหวัง...ก็กลับไม่ใช่
เปลี่ยนจากหน้ามือ...เป็นหลังเท้า...จึงเข้าใจ
ว่าอย่าไปเชื่อคำใด-ใดจากผู้ชาย...ปากมอม

 

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com

--------------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -4-

ฉั น เ ป็ น ผู้ ห ญิ ง ตั ว เ ล็ ก - เ ล็ ก
หัวใจยังเป็นเด็กไร้เดียงสา
มาถูกหลอกด้วยคนลวงร้อยมายา
เจ็บจนโคม่าเกือบรักษาไว้ไม่ทัน

เ พ ร า ะ ท่ า ท า ง แ ส แ ส ร้ ง
ที่คนคนหนึ่งเขาแกล้งให้เฝ้าฝัน
สุดท้ายก็ทำลืมไม่รู้จักกัน
ไม่รู้ว่าที่หัวใจนั้นประกอบด้วยอะไร

ร า ง วั ล อ อ ส ก้ า ปี นี้
นักแสดงฝีมือดีดีคงไม่ไปไหน
แถมด้วยรางวัลสตอเบอรี่เป็นแรงใจ
ให้ทำหน้าที่สร้างภาพต่อไปอย่างไม่ละอายแก่ใจตัวเอง

ข อ บ คุ ณ น ะ ค ว า ม เ จ็ บ ที่ ม อ บ ใ ห้
กับบทบาทครั้งใหม่ของผู้ชายชอบอวดเบ่ง
ขอสรรเสริญให้กับผู้ชายเส็งเคร็ง
สักวันหนึ่งถ้าโดนกับตัวเองอย่ามานั่งเซ็งก็แล้วกัน

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com

----------------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -3-

ค ว า ม เ สี ย ใ จ ที่ ไ ด้ รั บ ม า ทั้ ง ห ม ด
ไม่อาจแทนทดหรือเทียบเท่าความรู้สึก
ที่มันเสียใจและไม่เหลือสิ่งใดในใจลึก-ลึก
และทั้งหมดได้ฝนฝึกความแข่งแกร่งของหัวใจ

เ ค ย บ อ ก ว่ า รั ก ก ลั บ เ ล่ น ลิ้ น
ลืมหมดสิ้นคำหวานที่เคยทำให้หวั่นไหว
เรื่องที่ผ่านมาแค่เกมส์ไม่ได้มีอะไร
คนหน้าด้านทำได้อย่างไร...ไม่เข้าใจจริง-จริง

ไ ม่ ไ ด้ เ ป็ น ค น สำ คั ญ . . . ไ ม่ ไ ด้ อ ยู่ ต ร ง ไ ห น
ทั้งหมดที่ทำลงไปแค่ทดสอบความนิ่ง
ขอบคุณ...ขอบคุณจากใจจริง
ฉันรับทราบทุกสิ่ง...ว่านี่คือสันดานอันแท้จริงของเธอ

20 กุมภาพันธ์ 2554

-----------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -2-

ใ ห้ ค อ ย ดู ต่ อ ไ ป . . . ที่ บ อ ก ฉั น

ว่าจะรักกันได้นานเท่าไหร่

มาถึงวันนี้ฉันแจ้งใจ

ว่ามันไม่เท่าไหร่...เท่าใจเธอ


ใ จ ด ว ง เ ล็ ก - เ ล็ ก   แ ล ะ ไ ม่ ยิ่ ง ใ ห ญ่

วันนี้มักลับยิ่งไร้ค่าลงไป...น้อยกว่าที่เคยเสนอ

รู้แล้วหัวใจโลเลร้อยเล่ห์ของเธอ

ก็แค่คนหนึ่งที่เพ้อเจ้อ...หนีความเป็นจริง

ฉั น เ จ็ บ เ ท่ า ไ ห ร่

เธอคงสะใจกับทุกสิ่ง

กับเรื่องที่เธอแต่งเสมือนจริง

หลอกให้ใครคนหนึ่งรัก...แล้วก็ทิ้งตามสันดาน

ข อ บ คุ ณ สำ ห รั บ ค ว า ม เ จ็ บ

ไม่ขอเก็บอะไรที่ได้จากคนหน้าด้าน

ความรู้สึกดี-ดี และเรื่องของวันวาน

มันก็เป็นแค่ภาพความหวานผ่านหน้ากากมายา

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com

------------------------------------

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -1-

ข อ บ คุ ณ ค ว า ม รั ก จ อ ม ป ล อ ม ที่ เ ธ อ ม อ บ ใ ห้
และขอส่งคึนกลับไปเพราะมันไม่มีค่า
กับเรึ่องเมึ่อวานมันเป็นแค่มายา
ทิ้งความหลังที่ผ่านมาไปกับคนไร้ค่า...ไร้หัวใจ...


ก็ แ ค่ ค รั้ ง ห นึ่ ง เ ค ย ป ล า บ ป ลื้ ม
แต่วันนี้ฉันจะลืมและไม่หวั่นไหว
คำพูดของคนหนึ่งคนที่ไม่มีความจริงใจ
ก็ไม่สามารถนับค่ากับอะไร...สักอย่างเดียว

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com

---------------------------------

มุม -6-

มุ ม - มุ ม ห นึ่ ง ที่ เ ธ อ เ ค ย พิ ง พั ก
แต่วันนีกลับไสผลักและหน่ายหนี
กับคืนวันที่เคยเป็นเช่นคนแสนดี
มาวันนี้เธอเปลี่ยนไปเป็นหลังมือ

มุ ม เ ก่ า - เ ก่ า
ถ้าเธอจำเรื่องของเราไม่ได้ฉันไม่ถือ
ถ้อยคำที่เคยปรึกษาหารือ
ฉันจะถือซะว่าแค่ฝันไป

มุ ม - มุ ม นี้
จะปล่อยให้อ้างว้างอย่างพอดีที่มีแค่ความอ่อนไหว
ปล่อยให้รกร้างอย่างที่เธอตั้งใจ
ทิ้งทุกสิ่งเอาไว้ฝังลึกลงไปกับกาลเวลา

20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com

--------------------------------

มุม -5-

นั่ ง ม อ ง ก ร ะ จ ก เ ง า บ า น ใ ห ญ่
ฉันเห็นหนึ่งคนร้องไห้จนตาบวมช้ำ
เธอสะอึกสะอื้นเหมือนเก็บงำ
ในหัวใจตอนนี้คงมืดดำไร้หนทาง

เ ธ อ นั่ ง อ ยู่ ที่ มุ ม – มุ ม ห นึ่ ง
มุมนั้นคงเคยซาบซ้ำกับอะไรบางอย่าง
เธอเหม่อมองไปที่ภาพวาดดินสอบาง-บาง
ฉันเห็นภาพคนในนั้นส่งยิ้มจาง-จางให้เธอ

ณ ที่ ต ร ง นั้ น
คงเคยมีหนึ่งคนร่วมฝันพร่ำเพ้อ
แต่วันเธอมองไปคงไม่มีวันได้เจอ
มีเพียงน้ำตี่ล้นเอ่อแทนคำพูดของเธอจากหัวใจ

เ ห ลื อ เ พี ย ง มุ ม อ้ า ง ว้ า ง
เป็นมุมร้างที่สร้างความหวั่นไหว
มีเพียงความท้อแท้สิ้นกำลังใจ
จากนี้จะอีกนานเท่าไหร่ที่เธอจะทิ้งความมืดดำของหัวใจ
. . . แ ล ะ เ ปิ ด ท า ง ใ ห้ แ ส ง ส ว่ า ง นำ ท า ง ไ ป

25 มกราคม 2554 www.kaweeclub.com

------------------------------------

มุม -4-

ม อ ง ดู เ ธ อ วั น นี้
ไม่เหมือนคนดีที่เคยรู้จัก
เมื่อก่อนสายตายังส่งมาบอกว่ารัก
แต่เดียวนี้ขนาดทายทักยังไม่แล

มุ ม – มุ ม นี้ . . . . เ ธ อ จำ ไ ด้ ไ ห ม
ที่เธอเคยบอกว่าจะปลอบใจยามฉันท้อแท้
จะอยู่ข้างกันยามฉันอ่อนแอ
แต่วันนี้ฉันเห็เพียงแค่สายตาที่ชาเย็น

ใ น มุ ม เ ก่ า ข อ ง หั ว ใ จ นั้ น
ยังมีอยู่บ้างไหม...ฉันมองไม่เห็น
ลืมความรักไปทิ้งไว้กระดอนกระเด็น
หรือที่ผ่านมาเพียงหลอกฉันเล่น...ไม่จริงจัง

มุ ม – มุ ม ห นึ่ ง ที่ เ ค ย เ ป็ น ข อ ง ฉั น
แต่กลับไล่ที่กันและลืมมัน...ความหลัง
ไม่มีที่ให้ฉันยืนยามไร้แรงพลัง
น้ำตารินหลั่งที่มุมช้ำ...ของคนถูลืม

25 มกราคม 2554 www.kaweeclub.com

------------------------------------

มุม -3-

ยิ้ ม ใ ห้ กั บ ค ร า บ น้ำ ต า ที่ เ หื อ ด แ ห้ ง
วันนี้คงพอมีแรงจะลุกยืนไหว
นั่งอยู่ตรองมุมนี้...ปล่อยให้ความช้ำซัดเซาะหัวใจ
จนคลื่นความอ่อนไหวได้ละลายไปจากกัน

ที่  มุ  ม   .  . มุ  ม เ  ก่  า
ฉันเคยเล่าเรื่องราวระบายความไหวหวั่น
ความท้อแท้ที่ฉันต้องเจออยู่ทุกคืนวัน
ที่มุมหนึ่งนี้นั้นฉันได้ระบายมันออกมา

น า น เ ท่ า ไ ห ร่ แ ล้ ว ที่ ไ ม่ ไ ด้ เ ห็ น
รอยยิ้มอย่างเคยเป็นมาแต้มใบหน้า
เท่าที่จำได้เพียงร่องรอยน้ำตา
จากมุมหนึ่งของคนเหว่ว้า...ที่วันนี้อยากหยัดยืน

25 มกราคม 2554 www.kaweeclub.com 

-----------------------------------

มุม -2-

ที่ มุ ม ห นึ่ ง . . .

เคยหวานซึ้ง...รักเลิศหรู
พร่ำคำรัก...อย่างพรั่งพรู
จะเคียงคู่...อยู่จนตาย

ที่ มุ ม เ ก่ า . . .
มีเรื่องเล่าร้อยพัน...มันคับคล้าย
ภาพวันนั้นที่หนุนตัก...ยังไม่ละลาย
แม้วันนี้ความรักเธอสลาย...และเลือนลาง

ที่ มุ ม เ ห ง า . . .
เคยหยอกเย้า...โอบกอดร่าง
แม้วันนี้เธอเป็นเพียงฝุ่น...เบาบาง
แต่ฉันยังจำได้ทุกอย่าง...ได้ดี

ที่ มุ ม เ ป ลี่ ย ว . . .
นั่งอยู่คนเดียว...อย่างนี้
เฝ้านึกถึงภาพวัน...อันแสนดี
อยากหยุดเวลาไว้อย่างนี้...แม้รู้ว่าฝันไป

ที่ มุ ม ฝั น . . .

เธอกอดฉัน...แนบชิดใกล้
เชยคางจุมพิต...อย่างตั้งใจ
ทำฉันหวั่นไหว...ใจเต้นรัว

ที่ มุ ม ร้ า ง . . .
วันที่ฝันสร้าง...ลอบกรอบรั้ว
จะก่อร่าง...และสร้างตัว
สุดท้ายมันมืดมัว...ไม่เห็นทาง

24 มกราคม 2554 www.kaweeclub.com

--------------------------------

มุม ( 24-1-54 )

ที่ มุ ม ห นึ่ ง . . .
ความหลังฉุดดึง...สู่ห้วงฝัน
ภาพวันเวลา...ความผูกพัน
ยังคงวนเวียนอย่างนั้น...ไม่ลบเลือน

ที่ มุ ม เ ก่ า . . .
หนึ่งหัวใจยังคงเหงา...และลอยเลื่อน
เมื่อภาพวันก่อน...ยังย้ำเตือน
ความผูกพันแม้วันเดือน...ไม่จางไป

ที่ มุ ม เ ห ง า . . .
นั่งอยู่กับเงา...ความอ่อนไหว
ย้ำคิดย้ำทำ...ซ้ำหัวใจ
แม้นานเท่าไหร่...ยังจดจำ

ที่ มุ ม เ ป ลี่ ย ว . . .
ในวันที่โดดเดี่ยว...ชอกช้ำ
จมกับอดีต...ที่อยากจดจำ
เก็บทุกการกระทำ...ของวันที่มีเรา

ที่ มุ ม ฝั น . . .
คงรักและผูกพัน...เหมือนเก่า
แม้ห่างไกลและเธอลืม...คำว่าเรา
แต่ฉันยังเหมือนเก่า...คือรักเธอ

ที่ มุ ม ร้ า ง . . .
คนอ้างว้าง...และฝันเก้อ
เจ็บเท่าไรก็รักได้...เพียงแค่เธอ
แม้วันนี้น้ำตาเอ่อ...ก็ยังไม่ลืมเธอไปจากใจ

 

 

24 มกราคม 2554 : www.kaweeclub.com

------------------------------------------

 

 

 

ฝาก - Puzzle

วอนแสงเดือนเบื้องบนนภา วอนสายลมพัดโชคชะตา ทางนี้ก่อน
วอนทะเลสี ครามช่วยซัดสาด พาหัวใจฉันลอยล่องไปบนฟ้า
ให้เขา ได้ยินเสียงเพลง
ที่ ร้องบรรเลงเพลงนี้ด้วยใจเฝ้ารอ
อยากฝากเพลงนี้ให้ใครคนหนึ่ง
อยาก ฝากเพลงนี้ให้มันส่งถึง
ถึงคนที่มีค่า ให้เขารับรู้ว่า ช่วยผ่านมา
วอน แสงเดือนเบื้องบนนภา วอนสายลมพัดโชคชะตา ทางนี้ก่อน
วอนทะเลสีครามช่วย ซัดสาด พาหัวใจฉันลอยล่องไปบนฟ้า

Ancient Siam : เมืองโบราณ เที่ยวทั่วไทยในนึ่งวัน