วันอาทิตย์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เสแสร้ง...มารยา...หน้าไม่อาย -6-

ข อ โ ท ษ น ะ  ไ ด้ โ ป ร ด อ ย่ า โ ก ร ธ ฉั น
ที่วันนี้ต่อว่าเธอนั้นมันก็แค่ผู้ชวย...ห่วย-ห่วย
ก็เพราะเธอนั่นแหละที่ทำให้ฉันเจ็บ...หรือเเพราะความซวย
บุญที่ทำมาเลยไม่ช่วยให้ฉันเจอ...คนจริงใจ


จ ะ โ ท ษ ฉั น ไ ม่ ไ ด้ น ะ
ก็เพราะเธอนั่นล่ะ...ทำให้ฉันทนไม่ไหว
ฉันเจ็บ...ร้องไห้...เสียใจ
เคยแคร์บ้างไหม...ก็ไม่เคย

จ ะ ม า ต่ อ ว่ า ค น อ ย่ า ง ฉั น
ไม่เหมาะอย่างนี้อย่างนั้น...นี่เหรอคำเฉลย
ต้องขอบอกเลยนะว่ามัน...ไม่ใช่เลย
แค่บอกว่าไม่รักกันเฉย-เฉย...ก็เข้าใจ

ข้ อ อ้ า ง ข อ ง ค น อ ย า ก เ ดิ น ห นี
บอกฉันดี-ดี...ก็พอทนไหว
แต่นี่ทำเหมือนฉันผิด...เกินกว่าขีดจำกัดของใจ
นี่เหรอคำขอบของผู้ชายที่บอกว่าจะไม่...ไม่ทิ้งกัน


เ พ ร า ะ ฉั น มั น โ ง่ จึ ง ต้ อ ง ร้ อ ง ไ ห้
คร่ำควญเสียใจกับคนไม่มีค่า...อยู่อย่างนั้น
วันเข้าใจแล้ว...ที่เคยบอกกัน
เป็นคำพูดของคนบ้าน้ำลายอย่างเธอนั้น...ฉันไม่แคร์

 20 กุมภาพันธ์ 2554 www.kaweeclub.com
--------------------------------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น