วันเสาร์ที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2553

ตราบเท่าที่ฉันยังหายใจ...รักได้...แค่เธอ


จะหาคำไหนมาอธิบายได้
กับความรู้สึกมากมายในนี้
ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นช่างแสนดี
ขอบคุณที่มีเธอคนนี้เคียงข้างกัน


จะอีกนานเท่าไหร่...ฉันไม่รู้
แค่วันนี้มีเธออยู่ใกล้ๆ...ไม่ไหวหวั่น
จะต้องก้าวเดินบนเส้นทาง...อีกร้อยพัน
หากมีเธอข้างกายนั้น...ไม่หวั่นเลย


ฉันคนนี้จะเป็นได้แค่ไหน
เวลาต่อจากนี้ไปจะคอยเฉลย
สำหรับเธอที่ไม่อาจหาคำไหนเปรียบเปรย
ไม่ใช่แค่คนคุ้นเคย...แต่คือคำเฉลยสุดท้ายของใจ


ณ เวลานี้เธอยังคงมีฉันอยู่ข้างๆ
สายสัมพันบางๆ ยังคงผูกมัดหัวใจไว้
ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
อยากให้รู้ว่าตราบเท่าที่ฉันยังหายใจ...รักได้...แค่เธอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น