วันศุกร์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

อย่าลืมฉัน ..


จบแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
ไม่มีทางเอากลับมาได้
เหลือเพียงแค่เศษซากหัวใจ
ที่ดูเหมือนว่าจะไร้ความรู้สึกใด - ใด


ขอบคุณทุกช่วงเวลาที่พ้นผ่าน
แม้จากนี้อีกแสนนานยังไม่หวั่นไหว
สัญญาที่เคยให้ไป
ยังรักษาไว้ .. ไม่ลืมมัน


ก่อนจะถึงสัญญาวันสุดท้าย
อยากให้กลับมาทักทายตอนหัวใจไม่ไหวหวั่น
ขอให้กลับมาอยู่ข้างเคียงกัน
กลับมาเป็นคนรักฉัน .. เหมือนเดิม .. และตลอดไป


ขออย่าลืมฉัน
จดจำไว้จนกว่าวันร่างฉันจะสลาย
เพียงเธอเท่านั้นตราบจนวันตาย
ที่อาจเป็นรักแรกและรักสุดท้าย .. ในชาตินี้


ถึงความรักครั้งแรกของฉัน ที่ไม่รู้ว่ามันจะเป็นรักครั้งสุดท้ายด้วยหรือเปล่า
กับความผิดพลาดต่างๆ นานา ที่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งมันจะทำให้ฉันเจ็บ 
และทรมานได้ถึงขนาดนี้

เมื่อรู้สึกว่ารัก และรักมาก ก็เมื่อคนที่รักที่สุดได้หลุดลอยไปแล้ว
และฉันไม่สามารถย้อนเวลาเหล่านั้น หรือเรียกร้องอะไร ให้เขากลับมาได้
เขาเกลียดฉัน เพราะความละเลย


วันหนึ่งฉันได้ทิ้งเขาให้โดดเดี่ยว ทรมานกับความเอาแต่ใจของฉัน
จนถึงวันนี้ ฉันเองที่ต้องทรมารเพราะความเอาแต่ใจตัวเอง
ถึงแม้วันนี้ จะบอกรักกี่ร้อยล้านครั้ง ก็ไม่มีวันที่เขาจะกลับมาหาฉันอีกแล้ว
ถึงเม้วันนี้จะขอโทษ กับทุกสิ่งทุกอย่าง มันก็สายไป

แต่ฉันยังมีความหวังแม้ริบหรี่เต็มที หวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะกลับมา

ส่วนฉัน ยังรออยู่ตรงที่เดิม


ถึงคนรักที่ฉันรักที่สุด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น